even voorstellen: roelie

enthousiaste nieuwe stagiaire bij the living museum

 

Je bent sinds een aantal maanden als stagiaire in The Living Museum. 

Hoe ben je hierterecht gekomen? (Je woont in Sint Willebrord dus niet naast de deur). 

Sinds September volg ik de opleiding Ervaringsdeskundigheid. De redendat ik deze opleiding wou doen is omdat ik na de kunstacademie toch liever met mensen wou gaan werken en mijn visie op herstel in combinatie met kunst wou inzetten.  

Mijn visie op herstel en kunst zal komende tijd nog veel in ontwikkeling zijn. Maar het belangrijkste vind ik dat kunst maken iets moet zijn waar je plezier uit kan halen.  

Daarnaast is mijn ervaring dat je door het maken van kunst je eigen dingen kunt verwerken en kan communiceren. Zo heb ik meerdere films gemaakt die gingen over mijn eigen ervaringen in het leven.  

Ik had het afgelopen jaar al vaker van The Living Museum gehoord vanwegede toffe initiatieven en heb Rob zien spreken bij de week van de Psychiatrie. Ik heb toen ook al regelmatig gedacht dat dit de beste plek is om te zien hoe deze twee dingen samengaan.    

Wat maakt dat je voor TLM gekozen hebt?   

Ik had uiteindelijk twee plekken waar ik terecht kon. Dus ik moest een keuze maken. Beide plaatsen waren een vrijplaats waar je je eigen ding kon doen. Maar het mooie van The living museum vond ik toch wel de focus op kunst en juist ook het laagdrempelige hiervan en de gelijkwaardigheid binnen het museum. 

Waarom ik hiervoor gekozen had is omdat de waardes (Tradities) binnenThe Living Museum ook overeenkwamen met mijn eigen ideeën over hoe ik ervaringsdeskundigheid wil gaan neerzetten. 

Ik kom zelf van de kunstacademie en ben hierdoor mijn plezier in kunstmaken kwijtgeraakt en ik hoopte hier mijn plezier ook weer terug te kunnenvinden.     

Klopt de realiteit die je ervaart met die motivatie? Anders gezegd: brengt je stage in het museum je wat je hoopte/verwachtte?   

Het is leuker dan verwacht, Ik had al wel van dit concept gehoord maar het ervaren is toch iets anders. Zo is iedereen heel open naar elkaar en merk je ook dat het een soort familie is. Het fijne is ook dat er totaal geen druk op je zit als je daar bent om iets te maken, want je kan ook een kop koffie of thee komen drinken en gezellig praten met iedereen en door de openheid en het respect kan het onderwerp ook opeens veranderen en deelt iedereen, als je wilt, zijn/haar eigen geleefde ervaringen.   

Wat brengt TLM  jou en wat breng jij TLM?   

Zoals ik al eerder zei komt het plezier in kunst maken voor mij weer terug. Iedereen hier is zo gepassioneerd over zijn/haar ideeën. Als voorbeeldhebben wij laatst een groot doek beschilderd door met onze handen en voeten in de verf over het doek te lopen. Dat maakt kunst zoveel leuker om zoiets spontaan te doen.    

Wat ik zelf breng in het museum is mijn gezelligheid en mijn kennis in het maken van kleding en mijn opleiding. Zo ben ik erachter gekomen dat best wat mensen ook al kleding maken of het juist willen leren. Een aantal weken terug zijn we met een klein groepje achter de naaimachine gaan zitten en zo heb ik ook iemand geleerd hoe een naaimachine werkt.   

(Wat zou je zeggen als je in één zin het museum moet karakteriseren?)   

Een creatieve, diverse kunstenaarsfamilie.